Hodri Meydan Eski Dünya

Hadi biraz çocuklarımızdan konuşalım.

Güneş ilkokula başladığı için bu sene, değişik bir takım duygular bünyeme yüklendi. Bazen aferin ulan canım kendim diyemediğim zamanların beni böyle içten içe yediğini düşünürdüm. (Hala da düşünmeye devam ediyorum gerçi, yanlış yaptığımı düşündüğüm her davranış, sınav kağıdı gibi annelik puanımı azaltıyor olabilir çünkü bu da bir hayat sınavı falan filan) Neyse, bugün sabah oryantasyonun ikinci gününe gidince anladım ki, anne-baba olarak yapmamız gerekenleri de yapmışız, bir takım gen geçişleri de olmuş, içimizden geldiği gibi, kitapsız davrandığımız zamanları da halletmişiz, yani bazen bilinçli, bazen bilinçsiz biz yol almışız. Hem şaşırdım, hem gurur duydum, hem anne-çocuk bağı sınırlarının böyle genişlemesi hissi beni duygulandırdı... Büyüdü ulan dedik Okan'la. Büyüdü...

Hani çocuklar çok zor büyürdü, hani bunlar daha iyi günlerimizdi falan. Ee n'oldu? Öyle olmadı. Dedikleri gibi "şimdi sıçtınız" gibi bir durumla karşılaşmadık. Kime dönüp söyleyeceğiz bunları biz peki? Yok biz sıçmadık, siz sıçmışsınız kime diyeceğiz? Senelerce çocuk büyütme sınavında taşikardiye sebep olan o bir grup insanı nerede bulacağız?

Bu konuda tek bir muhatap bulacağımızı sanmıyorum. Hamilelikten başlayan bu çeşit bir tacizi kimin yüzüne çarpacağımız ya da nereye şikayet edeceğimiz konusunda belirli bir mecra da yok. N'apacağız o zaman; bu dalga geçer, sinir bozar, her boka maydonoz şiddet dilini; yeni anne-baba olmuş kimselere biz uygulamayacağız. Ezberleşmiş kalıpları kıracağız, ezber hayatları tercih edenlerin eline verip, hadi canım, sen şu taraftan diyeceğiz. Gerekirse bunu tanımadığımız aileler için, sadece anneler için değil babalar için de yapacağız. Babalara yapılan ooo çok para kazanman lazım çoook, sana neler neler girecek diyerek onları karaciğer yağlanması sahibi yapanlarla aramıza bir duvar öreceğiz. Her yolun biricik olduğunu, her çocuğun biricik olduğunu söyleyip, kendini düşüncenizi kendinize saklayın bir zahmet diyeceğiz. Mecra biziz. Unutmayın mecra biziz!

Hodri meydan eski dünya, eski tabular. Zaman, bir çocuğu bir köy büyütür zamanı değil artık, özellikle biz şehirli aileler için. O zaman şehire ayak uydurup, seçimlerimizle yaşayacağız ve onları sonuna kadar savunacağız. Bu parıltılı hayatı biz seçtik. Kurallarını, nasıl yaşayacağımızı biz belirleyeceğiz. Ezberleşen eski düşünce, deneyim kalıplarını yıkıp, yenilerini, daha iyilerini, daha mutlu ve huzurlu ve sağlıklı olanlarını kuracağız. Bizden sonra gelen nesillere, dünyanın en eğlenceli, en umutlu hobilerinden biri çocuk büyütmek demek niyetiyle...

Hodri meydan eski dünya!